Elke betekenis die je geeft aan een gedachte of een gevoel is van jezelf. Gedachtes zijn niet goed, slecht, mooi of lelijk van zichzelf. Ze hebben geen onafhankelijk bestaan.

Het heeft dus ook weinig zin om je gedachtes te veranderen. Ik heb nog nooit kunnen zorgen dat er een bepaalde gedachte opkwam wanneer ik dat wilde en ook niet dat een bepaalde gedachte wegging op een moment dat ik dat wilde. Hetzelfde met gevoelens.

Als ik bepaalde gedachtes of gevoelens ga waarderen en anderen af ga keuren dan wil ik er voor zorgen. Ik wil zorgen dat het een bepaalde kant opgaat. Ik wil zorgen dat het een er wel is, en het andere er niet is. Maar gedachtes en gevoelens zorgen voor zichzelf.

Ik hoef mijn hart niet te laten kloppen. Ik hoef niet mijn eten te verteren. Ik hoef niet mijn haar te laten groeien. Dat gaat vanzelf. Ik hoef me daar dus niet mee te bemoeien of het aan te sturen. Zo is het ook met gedachtes en gevoelens. En ook situaties en omstandigheden buiten mij. Ook die zorgen voor zichzelf.

Ik hoef nergens een zorgende, controlerende of sturende positie aan te nemen. Ook geen onverschillige overigens, ik weet wanneer ik iets moet doen. Dat zorgt ook voor zichzelf.