Als je je schouders voortdurend optrekt moet je rug veel werk verrichten om jezelf in balans te houden. Je verliest als het ware je zwaartekracht; in plaats van zwaartekracht zijn werk te laten doen en de schouders als het ware gedragen worden en je het  gewicht van je romp kan laten zakken in je bekkengebied, haal je de zwaartekracht ‘er uit’, en ga je juist ‘tillen’.  Daarbij is er minder ruimte voor de hals- en borstspieren om te ondersteunen bij de ademhaling dus een hogere/ kortere  ademhaling is het gevolg. Een hogere ademhaling geeft het brein het signaal dat er iets niet goed is/niet veilig is. En zo is het cirkeltje rond. Wat is er het eerst?

In dit gebied gaat het vaak over controle en verantwoordelijkheid.

Kun je laten gebeuren wat er om je heen gebeurt? Of denk je telkens een bijdrage, controle , verantwoordelijkheid te hebben in relatie met je omgeving?

In ontspanning word het lichaam in zichzelf gedragen. Dan is de zwaartekracht voelbaar als stevigheid en gronding.  Hierdoor word mogelijk gemaakt dat er meer vertrouwen komt in het leven zelf. We hoeven ons niet meer zo op te houden.  Als we ons eerst bewust worden van het fysieke aspect van controle kan er veel veranderen en meebewegen. Er kan een ‘verlies van controle’ ontstaan die juist erg welkom is!