In- en uitdrukken

De hele dag doen we indrukken op. Indrukken op mentaal gebied, indrukken op emotioneel gebied. In een natuurlijke beweging volgt op bijna iedere indrukking een uitdrukking. Dat is de wet van de natuur zou je kunnen zeggen. De zichzelf herstellende balans. Hoe natuurlijker jij bent hoe makkelijker je je uitdrukt.

Wanneer je bepaalde indrukken niet voldoende kunt uitdrukken, zet zich dit vast in je lichaam. Deze indrukken zijn vaak in de kindertijd ontstaan, waarop we niet volledig vrij en open onze gevoeligheid mochten uitdrukken. De natuurlijke beweging van uitdrukken is daar ergens stil gaan staan. We zijn delen van onze spontane, vrije uitdrukking gaan vervangen door ons aan te passen, te voldoen aan eisen van anderen, of ons ertegen te verzetten.

Onbewust vermengen de dagelijkse indrukken zich met de al aanwezige oude indrukken. Daarbij komt ook nog eens dat je vind dat je je  kinderlijke gevoelens eigenlijk niet meer mag uitdrukken.  Toch vinden deze gevoelens zich vaak dagelijks plaats. Onbewust. Ze nestelen zich in onze schaamte, onze onverschilligheid, de onszelf opgelegde normen en regels, noem maar op.

Onbewust is  het verlangen om deze gevoelens  te mogen uitdrukken in iedere cel van het lichaam aanwezig. Hierin zit een grote levendigheid verborgen;  de zichzelf herstellende balans. Als deze levendigheid alsnog in ons bewustzijn mag komen en uitgedrukt mag worden komen we steeds meer bij onze essentie; een natuurlijke aanwezigheid die zichzelf voortdurend uitdrukt in het huidige moment.