Ik heb in mijn leven flink wat gedaan om aan mezelf te werken. Yoga, meditatie, rebalancing-sessies, haptonomie, lichaamswerk, familie opstellingen, plantmedicijnen en meer. Momenteel ben ik padloper binnen Zijnsoriëntatie.

Soms vraag ik me af; wat hebben deze ervaringen me opgeleverd? Wat is het ‘resultaat?’

Ik ben niet minder gevoelig of kwetsbaar geworden. Het leven schuurt soms meer dan een tijd geleden en ik voel heel duidelijk ups en downs. Ik voel me nog steeds onzeker over veel dingen. Het vraagt aandacht in mezelf om met deze ongemakken om te gaan. Dus ik zal er anders naar ‘moeten’ kijken. ‘Mijn optiek verhogen’, zoals het in Zijnsoriëntatie heet.

‘Optiek verhogen’ is; alles wat ik voel, wat ik ervaar, wat ik om me heen zie, wat lelijk is, wat niet lekker voelt als compleet te zien, of ‘all good’. Niet afwijzen, niet willen veranderen maar het welkom heten. Niet af en toe, maar steeds opnieuw. Het is al goed. Ermee omgaan begint met het er laten zijn. Er niet aan te sleutelen.

Dat betekent niet dat het ook goed moet voelen. Het mag voelen hoe het voelt maar ik kies ervoor om erbij te blijven.  ‘Learning to stay’, las ik ergens. Dat is een mooie zin. Leren om te blijven. En of er dan nog iets gedaan of veranderd moet worden dat zien we dan wel. Eerst ‘learn tot stay’.